ผมสามารถฟุ่มเฟือยเวลาไปกับการคิดและทำในสิ่งที่ผมต้องการเท่านั้น สิ่งสำคัญต่อจินตนาการสำหรับเด็กในมุมมองของผมคือ "การเล่น"
เด็กสามารถ "เล่น+สนุก" กับโลกรอบๆตัวเขาได้อย่างแนบแน่น
ทุกๆอย่างในโลกมีความ ยืดหยุ่น ในการคุยกับกายและใจของเด็กๆ
เด็กๆสามารถเล่นกับสิ่งของที่เหมือนไม่มีอะไร แต่เขาสามารถมองเห็นช่องว่างสำหรับเติมจินตนาการได้อย่างเต็มที่ด้วยใจบริสุทธิ์
เด็กๆ "ค้น+หา" และ "ค้น+พบ" โลกส่วนตัวและสนุกกับจินตนาการในมุมต่างๆของเขา
และด้วยเวลาเพียงน้อยนิดสำหรับการลืมตาขึ้นมาเผชิญชีวิตบนโลกใบนี้ พันธนาการและอิทธิพลต่อความคิดและจิตใจของเด็กจึงมีไม่มากนัก
ส่งผลให้เกิด "เสรีภาพ" ทางความคิดสูงสุด
เมื่อจิตมีอิสระ กายก็เคลื่อนไหวอย่างอิสระไปตามกันอย่างซุกซน
เมื่อวานนี้ผมรู้สึกเหมือนได้สัมผัสถึงความรู้สึกในวัยเด็กอีกครั้งจากสิ่งสิ่งนี้ . . .
แม้ไม่สามารถกลับไปรู้สึกได้เต็มที่เหมือนเด็ก แต่ผมรู้สึกถึงความ "สนุก" ของ "การเล่น" ที่เต็มไปด้วยจินตนาการสูงสุด
มันเป็นความคิดถึง . . .
คิดถึงมุมมุมนั้น . . . มุมส่วนตัว และโลกที่เต็มไปด้วยจินตนาการที่ผมและใครต่อใครหลายคนเคยมี
มุมกีตาร์หรือฮะ?
นึกถึงตอนเด็กทีไร มันมีความสุขเนอะ :-)
มุมส่วนตัว ที่ทำอะไรๆไปเรื่อยๆได้ทั้งวัน
ไม่มีอะไรให้คิดกังวลใจ ไม่รีบร้อน และเต็มไปด้วยความสุขครับ
สมัยเด็กมากๆ พี่ไม่มีโอกาสเล่นหรอกครับ guitar น่ะ
guitar ของเล่นก็ไม่มีครับ ไม่มีมุม guitar ส่วนตัว มามีเอาก็ตอนโตขึ้นมาหน่อยแล้ว
แต่ guitar ตัวนี้มันเห็นแล้วอดอมยิ้ม ไม่ได้ ก็เลยซื้อมาประดับบ้านไว้ เห็นว่ามันน่ารักดี และ ส่งเสียงได้ด้วย
เห็นด้วยสุดๆๆ เด็กหนะเค้ามีจินตรการเหลือล้น เลย แต่ผูใหญ่ชอบบอกว่า "ไร้ สาระ" อึ้งไป ทำไมไม่มีจินตนาการกันบ้างฮึพวกผูใหญ่ ไม่งั้นเราคงไม่มี เครื่องบิน คอมพิวเตอร์หรอก มันต้องใช้จินตนาการในการสร้างสรรค์ทั้งนั้นแหละ
อยากเด็ก ไม่อยากโตแล้วอ่ะ.............
แต่ถ้าเรามีทั้งสองมุมอยู่ในตัวได้ เพียงแต่ขึ้นกับสถานการณ์ไหนว่าควรเป็นอย่างไร ก็ยังมีความสุขมากๆ ทีเดดียวเหมือนกันจริงๆ นะคะ :)
พี่ว่าหลายคนก็มีหลายมุมในเวลาเดียวกันขึ้นกับสถานการณ์ทั้งนั้นครับ
แต่ความรู้สึก pure แบบเด็กนั้นมันไม่สามารถทำได้อีกแล้วมากกว่า แต่ใช่ว่าเป็นผู้ใหญ่แล้วไม่มีความสุขซะที่ไหนกัน เป็นสุขคนละรูปแบบมากกว่า และเป็นไปตามธรรมชาติที่ควรจะเป็น
กีต้าร์ของเด็กเหรอครับ?
ดูแล้วเนียนดีนะครับเนี่ย
ผมเองก็ชอบของเล่นเหมือนกันครับ ได้หยิบมาเล่นแล้วมันมีความสุขดี แต่อย่างที่พี่บอกว่าจินตนาการมันสู้ตอนเด็กๆไม่ได้ ตอนนั้นอะไรมันก็เป็นไปได้ หินก้อนนึงมันยังแปลงร่างเป็นสัตว์ประหลาด หรือหุ่นยนต์ยักษ์ได้เลย
บางทีถ้าเรามีลูก เราอาจจะได้เห็นความเป็นเด็กของเราอีกครั้งก็ได้มั๊งครับ แต่คราวนี้เราคงจะได้ร่วมสนุกไปกับพวกเขาได้อย่างมีความสุข
Guitar ของเด็ก
ยาวประมาณ 60 cm + ใส่ถ่าน AAA
แตะที่สายแล้วจะมีเสียง solo + โยกคันโยกแล้วก็มีเสียง หรือกดปุ่มสีเงิน ซึ่งไม่รู้ว่ามันคืออะไรและมีทำไม แต่กดแล้วก็มีเสียง
ดูดีเกินของเล่นเด็ก
จริงๆควรจะบอกว่า . . . product มัน develop ไปไกลมากจนพี่ตามไม่ทันมากกว่า . . . ของเล่นมันดีเกินคาดจริงๆสมัยนี้
เรื่องลูกนี่ถ้ามองมุมของ "การเล่น" ก็คงจะสนุกไปกับเขาด้วย
แต่คิดถึงลูกทีไร มักจะคิดถึงเรื่อง ห่วง กังวล สังคม และ สภาพแวดล้อม ทุกทีสิน่า . . . .
ยิ่งพอเวลาผ่านไปนานเท่าไหร
โตขึ้นมากเท่าไหร่ จะยิงโหยหาเวลาของความเป้นเด็กมากขึ้น
ทั้ง ๆ ที่ตอนเด็ก ๆ เคยคิดว่า ทำไมต้องทำนั่น นี่โน่น
ตามที่ผู้ใหญ่บังคับด้วยเนี่ย .. รู้สึกไม่เห็นจะมีความสุขเลย
แต่พอโตขึ้น กลับอยากวิ่งย้อนไปนั่งเล่นในวัยเด็ก
เพราะเด็กคิดนั่นคิดนี่ได้ไม่หยุดหย่อน
แล้วเป็นวัยที่ไม่ต้องมานั่งรับผิดชอบอะไรมากมาย
ไม่เหมือนตอนนี้ .. เวลาจะหางานก็ต้องคิดละ ว่าทำงานที่นี่ไกลบ้านหรือเปล่า
ถ้าไกลบ้าน จะไปเช่าอพาทเมนต์อยู่ดีมั้ย เพื่อประหยัดเวลาต่าง ๆ นานา
หรือแม้กระทั่งต้องคิดว่า ชั้นจะเอายังไงดีกับอนาคต
จะเรียนต่อ หรือทำงานเลย เอ๊ะ หรือว่าพักก่อนดี
โอย มีอะไรให้คิดเยอะแยะมากมาย ..
มุมส่วนตัว เป็นมุมที่นิ้งหวงที่สุดในหลาย ๆ มุมที่มี
เพราะมุมส่วนตัวเราทำอะไรก็ได้ เล่น เฮฮาก้ได้ บ้าบอติงต๊องก็ได้
หรือวันไหนเหนื่อยมากหน่อย ก็มานังหน้าเครียด ร้องไห้ก็ได้ :)
พี่เชื่อเสมอว่า
เรามักจะพบชีวิตที่มีความหลากหลาย สนุกสนาน ใหม่และสดเสมอๆ
ทุกครั้งที่เรา รื้อ+ฟื้น เรื่องราวและชีวิตวัยเด็กของเราขึ้นมาใหม่
เราจะพบโลกใบเล็กในโลกใบใหญ่จำนวนมากมาย และเป็นแรงผลักดันให้เราดำเนินชีวิตต่อไปในโลกใบใหญ่ได้อย่างมีพลัง
เนียนจริงๆค่ะ ถ้าไม่อ่านดูแต่รูปแทบไม่รู้เลยว่าเป็นของเล่น
อ่านคอมเม้นต์ข้างบนแล้วนึกถึงเพลงนี้เลยแฮะ ^_^
http://www.doo-dd.com/music/play.php?id=4159
เพลงเพราะดี . . . ที่สำคัญ. . .เขียนเนื้อได้สวยมาก
บังเอิญจริงๆที่เขียนเรื่องเดียวกัน
โห มันทำอะไรได้เยอะดีจัง
ผมเองก็อดอิจฉาเด็กสมัยนี้ไม่ได้เหมือนกันครับ เห็นของเล่นแต่ละอย่างแล้วหรูหราไฮเทคทั้งนั้นเลย
แต่ก็อดสงสารพ่อแม่ไม่ได้ ที่ต้องลำบากหาเงินมาซื้อของเล่นให้ลูกๆเล่น
เรื่องที่จะมีลูกแล้วคิดกลัวภัยต่างๆในโลกยุคนี้ ผมเห็นหลายๆคนเป็นกันมากเลยครับ ยิ่งคนที่เรียนและศึกษามากๆแล้ว ยิ่งไม่อยากที่จะมีกัน
ผมว่าถ้าเราให้ความรู้กับเด็กๆได้ตั้งแต่พื้นฐาน ให้เค้ารู้จักคิดเอง รู้จักการขวนขวายหาความรู้ เด็กๆก็น่าจะโตขึ้นมาเป็นคนที่มีประโยชน์ต่อสังคมได้นะครับ :)
Post a Comment