Teaching 'Intro to Graphic Design' at UTCC now.
I have been here for 3 years already. Times went so fast!
SUIC
0
comments |
This entry was posted on
Going to teach at SUIC on Spring 2010.
- Web Design (2nd year)
- Interface Design (3rd year)
- Project Advisor (4th year)
Hope to have a great time there.
- Web Design (2nd year)
- Interface Design (3rd year)
- Project Advisor (4th year)
Hope to have a great time there.
Sripatum University
0
comments |
This entry was posted on
Going back to teach Graphic Design at SPU again this semester. See you all there on Jan4, 2010
The Innocent
2
comments |
This entry was posted on October 12, 2009
คืนวันที่ 10 ตุลาคม 2552
คงจะเป็นอีก 1 คืนที่ผมคงจะต้องบันทึกไว้ในความทรงจำ
กับการกลับมารวมตัวกันเล่นดนตรีของกลุ่มนักดนตรีนาม
The Innocent
ใน concert ที่ชื่อว่า
Reunite of the Legends
ด้วยความที่ไม่ได้วางแผนไว้ตั้งแต่แรก ทำให้ผมต้องไปหา'ตั๋วไร้ชีวิต'ที่หน้างาน ตำแหน่งที่นั่งจึงแทบไม่ีต้องคาดหวังอะไรกันมาก . . . ขอแค่ได้เข้าไปฟังเพลง เสพบรรยากาศก็พอใจแล้ว
เมื่อผีมอบตั๋วมาให้พร้อมกับดูดเงินในกระเป๋าผมไปตามสมควรแล้ว ผมใช้เวลาก่อนชมการแสดงเดินชมบรรยากาศทางด้านหน้าของ Impact Area . . . แฟนเพลงของ The Innocent ที่'เคย'เป็นวัยระเริงต่างมากันพร้อมหน้าพร้อมตา
ของที่ระลึกต่างๆไม่ว่าจะเป็น เสื้อยืด, Audio CD ชุดใหม่, หนังสือของพี่โอม และ Poster วางเรียงรายคอยกระชากเงินออกจากกระเป๋าของแฟนเพลงได้อย่างมีประสิทธิภาพ
เพียงกระซิบบอก บอกฉันซักคำ เธอไม่รักไม่อยากจดจำ จำจดความสัมพันธ์ ครั้งก่อน . . .
เริ่มต้น concert กันด้วยเพลง 'เพียงกระซิบ' ที่เรียกเสียงกรี๊ดจากแฟนเพลงได้อย่างมีพลัง
ผมจำได้ว่า หลังจากประโยคแรกของเพียงกระซิบดังขึ้น . . . ปากของผมก็แทบไม่ได้หุบลงอีกเลยตั้งแต่ 2 ทุ่มจนเกือบจะถึงเที่ยงคืน . . .
ผ่านมาตามทาง แสนไกล แม้ฉันจะได้ก็แค่เพียงธุลีดิน
หยาดเแห่งความรัก อบอุ่นที่หลั่งริน สู่หัวใจไม่สิ้นศรัทธา . . .
เสียงของพี่สายชล คือ เอกลักษณ์ของ The Innocent อย่างแท้จริง หนา นุ่ม จริงใจ . . . ไม่ดัดจริต ไพเราะน่าฟังมาก
โปรดตรองสักนิด คิดดูใหม่
เมื่อมอบใจรักให้ใคร ไตร่ตรองดูให้ดี ....
พี่ปื๊ด วางเบสและออกมาเดี่ยว Electone บนเวทีพร้อมกับร้องเพลงหวานซึ้งตรึงใจวัยระเริง สร้างความประทับใจ และ ส่งพลังมาถึงแดนไกลได้อย่างอิ่มเอม
ผมเหมือนถูกมนต์สะกดให้ขยับเท้า และ ร้องตามไปด้วยโดยตลอด . . .
หลากหลายบทเพลงที่คุ้นหูและเต็มไปด้วยความทรงจำ
ถูกบรรเลงและขับร้องออกมาเพลงแล้วเพลงเล่า . . .
เวลาแห่งความสุขผ่านไปอย่างละเมียด
ก่อนอำลาจากกันด้วยบทเพลงช้าหวาน 'ฝากรัก' ที่เหมือนจะเป็นการฝากความรักให้กันและกันระหว่าง The Innocent และแฟนเพลงของพวกเขา . . .
บทเพลงถูกถ่ายทอดโดย เศรษฐา ศิระฉายา
หนึ่งในนักร้องคุณภาพตลอดกาลของเมืองไทย
ส่งให้ concert นี้ปิดฉากลงอย่างสวยงามและเต็มอิ่ม
รู้สึกตัวอีกที ก็เกือบเที่ยงคืน ความสุขมักทำให้เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเสมอ . . . ผมไม่รู้ว่าคนอื่นรู้สึกอย่างไร แต่สำหรับผมแล้ว มันเป็นอีกราตรีที่กลมกล่อม ละมุนละไม
กลับขึ้นรถ ผมต้องแกะ CD ชุดใหม่ . . . เปิดฟังทันที
ไม่รู้สึกเสียใจที่ตัดสินใจขับรถอ้อมเมืองมาที่ Impact Arena ในคืนนี้ . . .
แม้ว่า concert จะยังมีข้อบกพร่อง ไม่สมบรูณ์อยู่บ้าง
แต่ความสุขที่เกิดขึ้นนั้น คุ้มค่า และทำให้ผมลืมข้อบกพร่องต่างๆไปได้ทั้งหมด . . .
นี่มันผ่านมากว่า 20 ปี แล้วหรือนี่ . . . .
คงจะเป็นอีก 1 คืนที่ผมคงจะต้องบันทึกไว้ในความทรงจำ
กับการกลับมารวมตัวกันเล่นดนตรีของกลุ่มนักดนตรีนาม
The Innocent
ใน concert ที่ชื่อว่า
Reunite of the Legends
ด้วยความที่ไม่ได้วางแผนไว้ตั้งแต่แรก ทำให้ผมต้องไปหา'ตั๋วไร้ชีวิต'ที่หน้างาน ตำแหน่งที่นั่งจึงแทบไม่ีต้องคาดหวังอะไรกันมาก . . . ขอแค่ได้เข้าไปฟังเพลง เสพบรรยากาศก็พอใจแล้ว
เมื่อผีมอบตั๋วมาให้พร้อมกับดูดเงินในกระเป๋าผมไปตามสมควรแล้ว ผมใช้เวลาก่อนชมการแสดงเดินชมบรรยากาศทางด้านหน้าของ Impact Area . . . แฟนเพลงของ The Innocent ที่'เคย'เป็นวัยระเริงต่างมากันพร้อมหน้าพร้อมตา
ของที่ระลึกต่างๆไม่ว่าจะเป็น เสื้อยืด, Audio CD ชุดใหม่, หนังสือของพี่โอม และ Poster วางเรียงรายคอยกระชากเงินออกจากกระเป๋าของแฟนเพลงได้อย่างมีประสิทธิภาพ
เพียงกระซิบบอก บอกฉันซักคำ เธอไม่รักไม่อยากจดจำ จำจดความสัมพันธ์ ครั้งก่อน . . .
เริ่มต้น concert กันด้วยเพลง 'เพียงกระซิบ' ที่เรียกเสียงกรี๊ดจากแฟนเพลงได้อย่างมีพลัง
ผมจำได้ว่า หลังจากประโยคแรกของเพียงกระซิบดังขึ้น . . . ปากของผมก็แทบไม่ได้หุบลงอีกเลยตั้งแต่ 2 ทุ่มจนเกือบจะถึงเที่ยงคืน . . .
ผ่านมาตามทาง แสนไกล แม้ฉันจะได้ก็แค่เพียงธุลีดิน
หยาดเแห่งความรัก อบอุ่นที่หลั่งริน สู่หัวใจไม่สิ้นศรัทธา . . .
เสียงของพี่สายชล คือ เอกลักษณ์ของ The Innocent อย่างแท้จริง หนา นุ่ม จริงใจ . . . ไม่ดัดจริต ไพเราะน่าฟังมาก
โปรดตรองสักนิด คิดดูใหม่
เมื่อมอบใจรักให้ใคร ไตร่ตรองดูให้ดี ....
พี่ปื๊ด วางเบสและออกมาเดี่ยว Electone บนเวทีพร้อมกับร้องเพลงหวานซึ้งตรึงใจวัยระเริง สร้างความประทับใจ และ ส่งพลังมาถึงแดนไกลได้อย่างอิ่มเอม
ผมเหมือนถูกมนต์สะกดให้ขยับเท้า และ ร้องตามไปด้วยโดยตลอด . . .
หลากหลายบทเพลงที่คุ้นหูและเต็มไปด้วยความทรงจำ
ถูกบรรเลงและขับร้องออกมาเพลงแล้วเพลงเล่า . . .
เวลาแห่งความสุขผ่านไปอย่างละเมียด
ก่อนอำลาจากกันด้วยบทเพลงช้าหวาน 'ฝากรัก' ที่เหมือนจะเป็นการฝากความรักให้กันและกันระหว่าง The Innocent และแฟนเพลงของพวกเขา . . .
บทเพลงถูกถ่ายทอดโดย เศรษฐา ศิระฉายา
หนึ่งในนักร้องคุณภาพตลอดกาลของเมืองไทย
ส่งให้ concert นี้ปิดฉากลงอย่างสวยงามและเต็มอิ่ม
รู้สึกตัวอีกที ก็เกือบเที่ยงคืน ความสุขมักทำให้เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเสมอ . . . ผมไม่รู้ว่าคนอื่นรู้สึกอย่างไร แต่สำหรับผมแล้ว มันเป็นอีกราตรีที่กลมกล่อม ละมุนละไม
กลับขึ้นรถ ผมต้องแกะ CD ชุดใหม่ . . . เปิดฟังทันที
ไม่รู้สึกเสียใจที่ตัดสินใจขับรถอ้อมเมืองมาที่ Impact Arena ในคืนนี้ . . .
แม้ว่า concert จะยังมีข้อบกพร่อง ไม่สมบรูณ์อยู่บ้าง
แต่ความสุขที่เกิดขึ้นนั้น คุ้มค่า และทำให้ผมลืมข้อบกพร่องต่างๆไปได้ทั้งหมด . . .
นี่มันผ่านมากว่า 20 ปี แล้วหรือนี่ . . . .
Yum&Tum
0
comments |
This entry was posted on September 23, 2009
มาร้านเดิม เมนูเดิม เติมความสุข
ไม่อิ่มจุก ทานพอดี สีสดใส
เนื้อปลาลวก กุ้งแห้งกรอบ ชอบมากมาย
เคล้าคลุกไว้ ด้วยน้ำยำ ฉ่ำชุ่มใจ
หมูต้มสุก หอมนุ่มเหนียว เคี้ยวไม่ยาก
ผักสดมาก น้ำลายสอ พอกระสัย
พริกแดงหอม เพิ่มรสเผ็ด เด็ดดวงใจ
จัดเรียงไว้ ดึงดูดตา น่ารับทาน
ลาบวุ้นเส้น เล่นลายริ้ว พริ้วสบัด
ปรุงรสจัด หอมแดงเคล้า เข้าประสาน
ต้นหอมซอย ร้อยข้าวคั่ว ยั่วในจาน
หวานน้ำตาล เปรี้ยวมะนาว พราวพรรณา
จึงขอแบ่ง ปันอารมณ์ ที่สมหมาย
ด้วยภาพถ่าย ไร้ความทุกข์ สุขหรรษา
ลาบวุ้นเส้น ยำบกกุ้ง หมูอบปลา
บันเทิงตา บันเทิงใจ ให้ลิ้มลอง
เพื่อนพบเพื่อน
2
comments |
This entry was posted on August 29, 2009
เวลาผ่าน กาลล่วง ท่วงทำนอง
เหล่าเพื่อนพ้อง ต้องแยกทาง ต่างจุดหมาย
เพื่อล่าฝัน วันข้างหน้า ที่ท้าทาย
คงเหลือไว้ ให้คิดถึง ซึ่งวันวาน
เมื่อโลกกล้า ก้าวเปลี่ยนไป ได้จังหวะ
เสริมทักษะ เสริมพลัง การสื่อสาร
เพื่อนพบเพื่อน ผ่านหน้าจอ รอไม่นาน
ความทรงจำ อดีตกาล ผ่านย้อนคืน
เหล่าเพื่อนพ้อง ต้องแยกทาง ต่างจุดหมาย
เพื่อล่าฝัน วันข้างหน้า ที่ท้าทาย
คงเหลือไว้ ให้คิดถึง ซึ่งวันวาน
เมื่อโลกกล้า ก้าวเปลี่ยนไป ได้จังหวะ
เสริมทักษะ เสริมพลัง การสื่อสาร
เพื่อนพบเพื่อน ผ่านหน้าจอ รอไม่นาน
ความทรงจำ อดีตกาล ผ่านย้อนคืน
v74.com
0
comments |
This entry was posted on August 19, 2009
จนแล้วจนรอด ผมก็ไม่สามารถ update personal website ของตัวเองได้สักที . . . ที่ online อยู่ก็เก่าแก่ซะจนเห็นแล้วก็ต้องตำหนิตัวเองทุกทีไป
ผมผิดนัดกับตัวเองมานาน . . .
ใช้เวลากับมันอย่างฟุ่มเฟือย ปล่อยให้มันผ่านไปอย่างไร้ค่า และผมมักจะมีเหตุผลให้กับตัวเองสำหรับเรื่องนี้อยู่บ่อยครั้ง . . . ก็มนุษย์เรามักจะมีข้ออ้างเสมอแทบทุกเ้รื่อง ซึ่งน่าจะเป็นจุดอ่อนที่น่ากลัวที่สุดของความสำเร็จ
วันนี้ผมตัดสินใจปิด v74.com ลง (ชั่วคราว) และทำ link มาที่นี่ ด้วยคิดว่าผมควรจะทำอะไรสักอย่าง มากกว่าการปล่อยมันไว้เฉยๆ
ผมคิดแบบนี้มานาน และยังคงคิดอยู่ . . .
ผมรู้สึกว่าผมกำลังพ่ายแพ้ และตกเป็นทาสของ "ข้ออ้าง"
ผมผิดนัดกับตัวเองมานาน . . .
ใช้เวลากับมันอย่างฟุ่มเฟือย ปล่อยให้มันผ่านไปอย่างไร้ค่า และผมมักจะมีเหตุผลให้กับตัวเองสำหรับเรื่องนี้อยู่บ่อยครั้ง . . . ก็มนุษย์เรามักจะมีข้ออ้างเสมอแทบทุกเ้รื่อง ซึ่งน่าจะเป็นจุดอ่อนที่น่ากลัวที่สุดของความสำเร็จ
วันนี้ผมตัดสินใจปิด v74.com ลง (ชั่วคราว) และทำ link มาที่นี่ ด้วยคิดว่าผมควรจะทำอะไรสักอย่าง มากกว่าการปล่อยมันไว้เฉยๆ
ผมคิดแบบนี้มานาน และยังคงคิดอยู่ . . .
ผมรู้สึกว่าผมกำลังพ่ายแพ้ และตกเป็นทาสของ "ข้ออ้าง"
Good bye my friends
0
comments |
This entry was posted on July 19, 2009
บ่อยครั้งที่เราไม่อาจฝืนโชคชะตา
ที่เหมือนจะมีใครกำหนดเอาไว้ล่วงหน้าให้เราเดินไปเสมอ
ผมไม่ชอบการลาจาก เพราะมันท่วมท้นไปด้วยความหม่นเศร้า
ไม่ชอบการบอกลา เพราะเป็นคำที่เอ่ยออกไปด้วยใจฝืน
good bye my friends . . .
ที่เหมือนจะมีใครกำหนดเอาไว้ล่วงหน้าให้เราเดินไปเสมอ
ผมไม่ชอบการลาจาก เพราะมันท่วมท้นไปด้วยความหม่นเศร้า
ไม่ชอบการบอกลา เพราะเป็นคำที่เอ่ยออกไปด้วยใจฝืน
good bye my friends . . .
Teacher
5
comments |
This entry was posted on June 7, 2009
เมื่อคืนนี้ผมได้รับ email จากนักเรียนศิลปากรคนหนึ่ง
เธอพึ่งจะสำเร็จการศึกษาในปีการศึกษาที่ผ่านมา
เธอส่งข่าวมาบอกว่าเธอสำเร็จการศึกษาแล้ว
พร้อมกันกับเพื่อนร่วมรุ่นเธอทุกคน
'ฝน'
เธอ...ที่ผมกำลังกล่าวถึง
คือหนึ่งในกลุ่มนักศึกษาที่ผมมีโอกาสได้สอน
ในช่วงเวลาที่พวกเขาเป็นนักศึกษาปีที่ 3
ก่อนที่จะผ่านไปทำวิทยานิพนธ์ในปีที่ 4
ฝนและเพื่อนร่วมรุ่นทุกคน...
รุ่นที่ผมเคยสอน รุ่นที่ผมเคยสั่ง ติและชม...
พวกเขาทำวิทยานิพนธ์ได้อย่างลุล่วง
และกำลังจะก้าวไปสู่โลกของการทำงานในวันข้างหน้า
การส่งข่าวการสำเร็จการศึกษาของฝนนั้นน่าดีใจ
แต่ความสุขในการได้ทำงานออกแบบของฝนที่มีมากขึ้นนั้นน่าดีใจยิ่งกว่า . . .
ผมมักจะบอกนักเรียนของผมเสมอว่า...
การเรียนนั้นไม่จำเป็นต้องมาจากห้องเรียน
การเรียนที่ดีที่สุดคือการเรียนด้วยใจ
ต้องรักและชอบในสิ่งที่เราทำก่อนที่จะให้ผู้อื่นชอบ
และอย่ากังวลกับคำพูดคำวิจารณ์ของผู้อื่นมากจนเกินไป
ผมยังจำภาพ, ความรู้สึกกังวลใจ และรอยน้ำตา
ของฝนในช่วงเวลาของการทำ Thesis ได้
ผมไม่ได้เป็น thesis advisor ของเธอ
แต่เธอมาขอคำปรึกษา ขอคำแนะนำจากผม
หรือพูดเป็นภาษาของการเรียนออกแบบว่า...ตรวจแบบ
สิ่งที่น่าดีใจมากสำหรับผม...
ไม่ใช่ข่าวการสำเร็จการศึกษา
ไม่ใช่ข่าว thesis ได้ A
แต่เป็นความสุขของการทำงานที่มีมากขึ้นของฝน
และความสุขนั้นตอบกลับมาเป็น A ที่ทำให้ฝนมีความสุขมากยิ่งขึ้นไปอีก
ผมมีความสุขมากทุกครั้งที่ได้รับข่าวจากเธอ...
ผมมีความสุขมากทุกครั้งที่ได้รับข่าวจากเธอ...
-----------------------
ฝนได้เมลของอาจารย์แล้วค่ะ ขอบคุณอาจารย์มากๆนะคะ
ฝนเข้าใจ ทั้งเรื่องการพัฒนางานแล้วก็ชีวิตในการทำงานขึ้นเยอะเลยค่ะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า อาจารย์เขียนเมลอ่านแล้วสนุกมากเลย
เขียนหนังสือขายเลยอาจารย์ เดี๋ยวเป็นฐานลูกค้าให่ค่ะ :)
ขอบคุณอาจารย์มากๆๆนะคะ
ความรู้ที่อาจารย์สอนมีประโยชน์กับฝนมากๆเลยค่ะ
ขอโทษนะคะที่รบกวนเวลาพักอาจารย์
PS. ฝนมั่นใจว่างานฝนต้องพัฒนาขึ้นเยอะจากคอมเม้นของอาจารย์ค่ะ ขอบคุณนะค้าาาาาาาาาาาาาาา
-----------------------
อาจารย์ขาาาาาา คะแนน project (Pre-thesis) ของฝนออกแล้วนะคะ
ได้ B+ อิอิอิ ขาดอีก 2 คะแนนได้ A อ่ะ เจ็บใจ hahaha
เมลมาบอกผลการเรียน อาจารย์ก่อน เดี๋ยวอาจารย์ไม่ intrend 555
ส่วนเทอมหน้า ฝนก็จะ develop งานต่อ แล้วก็ใช้ comments 4หน้า A4
ที่อาจารย์ เคยให้ไว้นะคะ :)
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ
-----------------------
วันนี้ฝนไปสอบสัมภาษณ์มาค่ะ ของมหาลัย Birmingham เนี่ยแหละค่ะ
เรื่องเรียนต่อโท แล้วพอฝนเข้าไปเค้าก็ขอดู port ฝนก็งงๆ
เพราะกะจะไปคุยเรื่อง คอสเฉยๆว่ามีอะไรน่าเรียนบ้าง.......
ฝนก็เลยเปิดงาน Eva ที่ส่งอาจารย์ให้เค้าดู เค้าบอกว่าเค้าชอบมากๆเลย เค้าดูงาน Eva ชิ้นเดียว แล้วเค้าก็รับฝนเลย HAHAHA จบ... Hahaha เลยอยากเมลมาขอบคุณอาจารย์ค่ะ ความรู้ที่ได้จากอาจารย์นี่ใช้ไม่หมดเลยนะเนี๊ยยยยย (เหมือนเวอร์แต่จิง อิอิอิ)
ตอนนี้ฝนทำงาน thesis ก็ไม่ค่อยมีคนให้ปรึกษา
เวลาคิดอะไรวาดอะไร ก็เอาคำถามที่อาจารย์ เคยถาม
มานั่งถามตัวเอง เหมือนจะต๊องเลย คิดเอง ถามเอง ตอบเอง...555
เลยมาส่งข่าวความคืบหน้าของชีวิตให้อาจารย์อ่านเล่นๆค่ะ :D
Thank you.
-----------------------
สวัสดีค่ะอาจารย์........ฝนเองนะคะ
ไม่ได้เมลหาอาจารย์นานมากมายเลยเมลมาสวัสดี
แล้วก็แจ้งข่าวว่าพวกเราทุกคนที่อาจารย์เคยสอน (ในรุ่นฝน)
เราเรียนจบกันครบทุกคนเลยค่ะ 555 เป็นเรื่องที่น่ายินดีมากมายที่จบกันทุกคน เลยเมลมาแจ้งให้อาจารย์ทราบอ่ะค่ะ
แล้วก็ตอนแรกฝนตั้งใจไว้ว่า
แล้วก็ตอนแรกฝนตั้งใจไว้ว่า
จะทำงานแล้วค่อยไปเรียนต่อโท แต่ว่าที่บ้านมีปัญหานิดหน่อย
ฝนก็เลยต้องรีบเรียนรีบจบกลับมาทำมาหากิน!!
ตอนนี้เลยวุ่นๆเรื่องทำเอกสารเรียนต่ออยู่อ่ะค่ะเลยหายไปเลย :)
คะแนนThesis ฝนได้ A แต่เป็น A ที่ฝนยังไม่ค่อยภูมิใจเท่าไหร่
เลยไม่กล้าอวดงานให้อาจารย์ดู hahaha
เมลที่อาจารย์เคย comment งานฝน ฝนก็เก็บแล้วก็ save ไว้
กะว่าชาตินี้ห้ามหายไปไหน เวลาทำงานทีก็เอาขี้นมาเช็คทีว่ามีพลาดอะไรไปอ่ะป่าว....
เห็นเมลทีรัยก็อยากเมลมาขอบคุณอาจารย์ทุกทีเลยค่ะ
เดี๋ยวฝนไปเรียนต่อเมลอาจารย์ก็คงเป็นเมลช่วยชีวิตฝนอีก 555
ขอบคุณอาจารย์ล่วงหน้าเลยล่ะกันนะคะ
แล้วเดี๋ยวมีอารายคืบหน้าแล้วจะเมลหาอาจารย์นะคะ
PS.ขอบคุณอาจารย์มากมายสำหรับสิ่งที่อาจารย์สอนมานะคะ
ถ้าฝนจำไม่ได้ก็จดเอาไว้ล่ะ hahaha Thank you kaaaaaa
-----------------------
ผมอาจจะไม่ใช่นักออกแบบที่เก่งที่สุด
ผมอาจจะไม่ใช่อาจารย์ที่ดีที่สุด
ผมแค่พยายามทำทุกๆนาทีของการเป็นอาจารย์ให้ดี ในแบบของผม
คงไม่สมบูรณ์แบบ และผมเชื่อว่าโลกนี้ไม่เคยมีความสมบูรณ์แบบ
หากแต่ความสมบูรณ์แบบของการสอนเกิดขึ้นเมื่อ...
ผู้รับได้ใช้ประโยชน์จากคำสอนอย่างแท้จริง
ผู้รับได้ใช้ประโยชน์จากคำสอนอย่างแท้จริง
เท่านี้...
ก็ 'เกินพอ' แล้วสำหรับผม
ก็ 'เกินพอ' แล้วสำหรับผม
The Erawan Museum
2
comments |
This entry was posted on April 5, 2009
พิพิธภัณฑ์ช้างเอราวัณ เป็นหนึ่งในสามผลงานของคุณ 'เล็ก วิริยะพันธุ์' นักสะสมของเก่าผู้มีใจรักในศิลปะวัฒนธรรมอย่างแท้จริง
พิพิธภัณฑ์นี้ตั้งอยู่ บนถนนสุขุมวิท บริเวณที่ตัดกับถนนกาญจนาภิเษก ตำบลบางเมืองใหม่ จังหวัดสมุทรปราการ
ตัวอาคารพิพิธภัณฑ์ช้างเอราวัณเป็นงานประติมากรรมลอย ตัวช้างทองแดงที่ใช้เทคนิคการเคาะขึ้นรูปด้วยมือมีความสูง จากหัวช้างลงมาสู่ฐาน วัดได้ 43.6 เมตร หรือประมาณความสูงของตึก 14 ชั้น สร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นที่จัดเก็บและแสดงโบราณวัตถุที่มีค่าที่สะสมไว้ รวมถึงรูปเคารพศักดิ์สิทธิ์ เพื่อความปลอดภัย, เพื่อความเหมาะสม และเพื่อเป็นมรดกของแผ่นดินไทย
ความฝันของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ฝันของบางคนอาจดูไร้สาระในสายตาของบางคน คงเป็นเรื่องน่าเสียดายถ้าเราปล่อยให้ความฝัน ดับสูญไปโดยไม่ลงมือทำอะไรเลย
ผมไม่รู้ว่าใครมีความเห็นอย่างไร กับงานของคุณเล็ก วิริยะพันธุ์
สำหรับผม ความฝันของเขาน่าทึ่ง และเขาลงมือทำมันก่อนจะจากโลกนี้ไป แม้ว่าผลงานจากความฝันทั้ง 3 แห่งจะยังไม่เสร็จสิ้นสมบูรณ์ แต่ผมเชื่อว่าคุณเล็ก น่าจะจากโลกนี้ไปอย่างตาหลับ
The Erawan Museum
เป็นสถานที่ที่สวยงาม สัมผัสได้ถึงความตั้งใจของผู้สร้าง ผู้ออกแบบ
เปลี่ยนบรรยากาศของการพักผ่อน หย่อนใจ ที่ซ้ำซาก จำเจ ของคนเมืองได้อย่างมีอรรถรส
เงินอาจซื้อได้แทบทุกอย่าง แต่ไม่ใช่ความสุข
น้อยคนที่ร่ำรวยเงินทองเข้าใจสัจธรรมที่ว่า ความสุขทางใจเกิดขึ้นได้จากความ 'พอ' . . . ยิ่งคืนกำไรแก่สังคม ก็ยิ่งรู้จักความงามของการให้
ต่อให้เป็นความฝันที่ดูไร้สาระ ก็ต้องทำให้ลุล่วง และผลของความฝันที่ลุล่วงไปนั้น . . . คุ้มค่าเสมอ
พิพิธภัณฑ์นี้ตั้งอยู่ บนถนนสุขุมวิท บริเวณที่ตัดกับถนนกาญจนาภิเษก ตำบลบางเมืองใหม่ จังหวัดสมุทรปราการ
ตัวอาคารพิพิธภัณฑ์ช้างเอราวัณเป็นงานประติมากรรมลอย ตัวช้างทองแดงที่ใช้เทคนิคการเคาะขึ้นรูปด้วยมือมีความสูง จากหัวช้างลงมาสู่ฐาน วัดได้ 43.6 เมตร หรือประมาณความสูงของตึก 14 ชั้น สร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นที่จัดเก็บและแสดงโบราณวัตถุที่มีค่าที่สะสมไว้ รวมถึงรูปเคารพศักดิ์สิทธิ์ เพื่อความปลอดภัย, เพื่อความเหมาะสม และเพื่อเป็นมรดกของแผ่นดินไทย
ความฝันของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ฝันของบางคนอาจดูไร้สาระในสายตาของบางคน คงเป็นเรื่องน่าเสียดายถ้าเราปล่อยให้ความฝัน ดับสูญไปโดยไม่ลงมือทำอะไรเลย
ผมไม่รู้ว่าใครมีความเห็นอย่างไร กับงานของคุณเล็ก วิริยะพันธุ์
สำหรับผม ความฝันของเขาน่าทึ่ง และเขาลงมือทำมันก่อนจะจากโลกนี้ไป แม้ว่าผลงานจากความฝันทั้ง 3 แห่งจะยังไม่เสร็จสิ้นสมบูรณ์ แต่ผมเชื่อว่าคุณเล็ก น่าจะจากโลกนี้ไปอย่างตาหลับ
The Erawan Museum
เป็นสถานที่ที่สวยงาม สัมผัสได้ถึงความตั้งใจของผู้สร้าง ผู้ออกแบบ
เปลี่ยนบรรยากาศของการพักผ่อน หย่อนใจ ที่ซ้ำซาก จำเจ ของคนเมืองได้อย่างมีอรรถรส
เงินอาจซื้อได้แทบทุกอย่าง แต่ไม่ใช่ความสุข
น้อยคนที่ร่ำรวยเงินทองเข้าใจสัจธรรมที่ว่า ความสุขทางใจเกิดขึ้นได้จากความ 'พอ' . . . ยิ่งคืนกำไรแก่สังคม ก็ยิ่งรู้จักความงามของการให้
ต่อให้เป็นความฝันที่ดูไร้สาระ ก็ต้องทำให้ลุล่วง และผลของความฝันที่ลุล่วงไปนั้น . . . คุ้มค่าเสมอ