อาจเป็นเพราะชีวิตที่เร่งรีบ วุ่นวาย ตามวิถีของคนที่ต้องดิ้นรนอยู่ในเมืองหลวง
ทำให้ผมลืมไปว่ายังมีสถานที่ท่องเที่ยวชั้นดี สถานที่ที่ให้อากาศที่บริสทุธ์ ที่หลายคนรวมทั้งผมต้องรู้จัก แต่อาจจะลืมเลือนไปบ้าง คิดได้แล้วก็แว๊บเข้าไปสูดลมหายใจแรงๆสักหลายๆฟอด พร้อมกับถ่ายรูปติดมือกลับมาด้วย
ผมไปถึงที่นั่นหลัง 5 โมงเย็นไปแล้ว (เข้าฟรี)
พบคนมากหน้าหลายตา มาพักผ่อน และส่วนมาก มาออกกำลังกายกันที่นี่
เห็นแล้วชื่นใจครับ ยังมีคนที่รักสุขภาพอยู่อีกมาก . . . เป็นการเตือนสติให้ตัวผมเองได้อย่างดีว่าอย่ามัวแต่นั่งหน้า keyboard นานเกินไป
ออกไปถ่ายรูปบ้าง เดินเล่นบ้าง ออกกำลังกายบ้าง
ให้หัวใจได้สูบฉีด สุขภาพจะได้ไม่ทรุดโทรมเร็วกว่ากำหนด
สถานที่ที่ผมกำลังพูดถึงก็คือ สวนหลวง ร.9 นั่นเอง . . .
จุดเด่นที่สุดของ สวนหลวง ร.9 ก็คงจะหนีไม่พ้น
หอรัชมงคล - อาคารรูปเก้าเหลี่ยมด้านเท่า หลังคาโครงสูง
ประกอบด้วยกระเบื้องเคลือบสีเหลืองทอง อันเป็นสีวันพระราชสมภพ
เป็นศิลปกรรมประยุกต์แห่งสมัยรัตนโกสินทร์ นั่นเอง
ตั้งอยู่ริมแม่น้ำขนาดใหญ่ ซึ่งผมว่าใครถือกล้องไป ก็ต้องถ่ายมุมนี้ล่ะครับ
จะถีบเอง หรือ จะให้มีคนพายให้ ก็ตามสะดวก
เรือแจว สีเหลืองสด เข้ากับ tone ของรูปพอดี
เรือถีบ ที่ผมคิดว่า น่าจะมีอายุเท่ากับสวนหลวง ร.9 นั่นเองครับ
เพราะจำความได้ว่า เห็นตั้งแต่ช่วงแรกที่สวนเปิดให้เข้าใช้เลยครับ
เป็ด - ห่าน มากมาย ลอยอยู่ผิวน้ำ
รอคนไป 'ถีบ'
ที่นี่ ไม่มีกฎห้ามทำร้ายสัตว์ . . . ใครอารมณ์เสียมาจากข้างนอก สามารถเข้ามาถีบเป็ดถีบห่านกันได้ เอาให้พอใจ ถีบเสร็จแล้วร่างกายแข็งแรง อารมณ์ดี อากาศสดชื่น กลับบ้านไปหายหงุดหงิด :D
สถาปัตยกรรมไทย ก็ละเอียดอ่อนสวยงาม กลางสระบัวที่ดูกี่ทีก็ classic สอดรับกับฉากหลังที่พระอาทิตย์กำลังจากไปด้วยแสงสีเหลืองส้มที่ดูแล้วน่าเกรงขามและทรงพลัง
ปิดท้ายด้วยรูปแบบ 16:9 . . . ผมชอบรูปนี้เป็นพิเศษ เพราะดูแล้วคิดถึงอดีต . . . ดูเก่า ดูเหมือนวันวาน ทั้งที่พึ่งถ่ายเมื่อวาน (แต่เมื่อวานก็เป็นวันวานแล้วนี่)
บางที ชีวิตเราอาจจะถูกวิธีสังคม เร่งเร้าให้เร่งรีบกันตลอดเวลา
เร่งรีบและ ก้าวไปข้างหน้า ให้ทันยุค ทันสมัย เพื่อความก้าวหน้าของตน
แต่การก้าวไป ข้างหน้าอย่างเร่งรีบ อาจไม่ใช่คำตอบสำหรับทุกอย่าง
อีกหลายครั้ง . . ที่การ 'หยุด' ทำให้เห็นภาพรวมได้ละเอียดและชัดเจน. . .
ยิ่งเห็นภาพได้ ชัดขึ้น ได้กว้างขึ้น ก็ยิ่งเห็น 'ทางไปต่อ' ได้ง่ายและมั่นคงยิ่งขึ้น
จะ เป็นไรไป ถ้าเราจะ 'หยุด' หรือ แม้แต่ 'ถอย' กันสักคนละก้าว
เพื่อให้ เห็นภาพรวมและทางไปต่อที่สดใสและสวยงาม. . . ร่วมกัน . . .
Post a Comment