สมบัติและสัมภาระ

อุทกภัยครั้งใหญ่ที่ผ่านเข้ามาในปีนี้ ทำให้ผมได้มีโอกาสเก็บกวาดบ้านครั้งใหญ่ในรอบหลายปี
ไม่ว่าจะเป็นการเก็บของหนีน้ำขึ้นไปกองอยู่ที่ชั้น 2 ของบ้าน
และการขนย้ายของจากชั้น 2 กลับเข้าสู่ที่ทางเดิมที่คุ้นเคย

การจัดการเคลื่อนย้าย เก็บกวาดทำความสะอาดบ้านครั้งใหญ่
รวมไปถึงการใช้ชีวิตอยู่ในบ้านชั้น 2 เพียงอย่างเดียวนั้นทำให้ผมพบว่า...

สิ่งที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตของผมนั้นมีอยู่ไม่มากนัก
ของมากมายที่อยู่ในบ้านกว่า 70% เป็นของที่ไม่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตเลย
นอกเสียจากเป็นความทรงจำหรือบันทึกของชีวิตที่ผ่านมา

ผมเองก็คิดไม่ถึงว่า ที่บ้านจะมีของที่ไม่จำเป็นมากมายขนาดนี้
มันถูกเก็บเอาไว้ เพียงเพราะมันมีค่าต่อความทรงจำก็เท่านั้น

หลายสิ่งหลายอย่าง ผมลืมไปแล้วว่ายังมีอยู่ในบ้าน
ไม่ว่าจะเป็นใบเสร็จของพัดลมที่ซื้อมากว่าสิบปี และใบรับประกันที่หมดอายุ
หนังสือการ์ตูนชุดที่ไม่เคยถูกหยิบมาอ่านอีกนานกว่าสิบปี
หนังสือที่ตั้งใจจะอ่านแต่ยังไม่ได้อ่าน
จดหมายกระดาษต่างๆที่เคยได้รับมา
รูปถ่ายของผู้หญิงที่เคยประทับใจในวัยเรียน
รวมไปถึงของเล่นที่ใช้งานไม่ได้แล้ว ผมก็ยังเก็บไว้อยู่ในบ้าน

ผมเข้าใจว่า ค่าของความทรงจำ นั้น...หลายครั้งประเมิณค่าได้ยาก
แต่การจัดการบ้านครั้งใหญ่คราวนี้ก็บอกให้ผมรู้ว่า...มันคงถึงเวลาที่ต้องสละสิ่งของเหล่านั้นออกไปบ้าง
แล้วเหลือทิ้งไว้ เพียงความทรงจำที่ดี