'รงค์ วงษ์สวรรค์

แด่อินทรีย์แกร่งกล้า.......อักษรา
'รงค์แต่งแต้มกิจจา.........ถักร้อย
เพรียวนมบ่มปัญญา.......โดดเด่น
ปั้นเสกสำนวนถ้อย........จัดจ้าน จับใจ


15 มีนาคม 2552 กับการจากไปของ 'รงค์ วงศ์สวรค์
ส่งผลให้ผมรู้สึกเสมือนสูญเสีย ญาติสนิท มิตรสหายไปอีกหนึ่งคน

อาว์คือนักเขียนคนโปรดของผม ที่แม้ผมไม่เคยรู้จักเป็นการส่วนตัว
และคงทำได้แค่รู้จักผ่านผลงานวรรณกรรมเท่านั้น แต่ผมก็รู้สึกสนิท ชื่มชม และยกย่องอาว์

ชื่นชมในแง่ของการ research ที่เจาะลึก รู้จริง ก่อนจะสร้างผลงานใดๆขึ้นมาสักชิ้น และชื่นชมในแง่ของการใช้ภาษาที่สวิงสวาย จัดจ้าน แบบที่อาว์เรียกมันว่า 'เพรียวนม' (เพราะต้องการเสียดสีนักเขียนแบบ 'เพรียวลม' ที่มีอยู่ดาษดื่นในวงการหนังสือยุคนั้น)

อาว์'รงค์ สำหรับผมแล้วก็คือ Designer ชั้นครูที่หาตัวจับยากคนนึง
Great Designer แห่งโลกวรรณกรรมที่ได้อ่านเพีัยงแค่ไม่กี่ประโยคก็รู้ได้ว่านั่นคือผลงานของอาว์

โคลงสี่บทนี้แม้ไม่เพรียวนม แต่แต่งขึ้นเพื่อชื่นชมอาว์จากหัวใจ

Rest in peace . . .