เคล้าแดดระอุยามบ่ายช่วงสงกรานต์ที่สาดส่องทุกพื้นที่อย่างไม่แยแส มันเคลื่อนตัวเข้าสู่ตลิ่ง ครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย นำพาลมเหนือน้ำเข้ากระทบอาบไล้ผิวของผู้คนที่เดินขวักไขว่ เหลียวซ้ายแลขวาอย่างเนิบนาบ เสียงแผ่นพื้นไม้เสียดสีจากแรงกดของตีนใครและใครหลายคนที่ต่างเข้ามาจับจ่ายอาหาร เครื่องดื่ม และสิ่งของมากหน้าหลายตา ณ ที่นี้
เตาถ่านและกระทะหลุมร้อน เผาไหม้กะทิและแป้งจนเกรียมกรอบ เค็ม หวาน พร้อมถูกแซะขึ้นพักตัวในกระทงใบตองเขียว. . .หม้อน้ำร้อนขึงผ้าขาวตึง นึ่งแผ่นแป้งสอดใส้เค็ม ที่ถูกพับม้วน ห่มขาวอย่างสวยงามในนามข้าวเกรียบปากหม้อ ลอยมาเคียงกัน. . .กระเช้าหวายบรรจุต้นหอม ผักชี สำหรับโรยหน้า หมูต้มสดหั่นพอดีคำ มะนาว ถั่วลิสง พริก น้ำตาล ที่พร้อมโรยตัวลงบนเส้นก๋วยเตี๋ยวลวกร้อน เรียกน้ำลายให้สอได้อย่างไม่ยากนัก ล้วนมีให้เห็นได้เป็นระยะ ระหว่างทางเดินที่ทอดตัวออกไปไกลสุดสายตา . . .
พัทยา พ.ศ. นี้ นอกจากทะเล ที่หมายถึงการหลั่งไหลเข้ามาของนักอาบแดด
...บนฝั่ง...ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวอีกมากมายที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวเข้ามาไม่แพ้กัน
นักธุรกิจโปรบเม็ดเงินมหาศาลไว้ที่นี่ . . . โรงแรมหลายระดับ ทั้งแบบไทย แบบอเมริกัน แบบยุโรป และแบบชั่วคราว หรือ ค้างคืน...มีให้เลือกใช้ชีวิตกันตามอัธยาศัย มันคือป่าคอนกรีตของผู้ดีมีอันจะกินทั้งหลาย ใช้เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจในช่วงพักร้อนได้อย่างดี
ผู้คนมากมายหลั่งไหลสู่พัทยา นักท่องเที่ยวเดินทางมากับรถบัสคันใหญ่ ขณะที่ไกด์สบัดลิ้น
อธิบายถึงความอร่อยของก๋วยเตี๋ยวเรือ ขนมไทย และน้ำผลไม้สดในตลาดแห่งนี้
ผมเชื่อว่าเขามีสัมพันธ์เปอร์เซนต์ที่นี่ คนจัดคิวเรือตะโกนเรียกลูกค้าด้วยถ้อยคำโผงผาง สาวชุดไทยยืนต้อนรับบริเวณทางเข้า ซุ้มของที่ระลึกเป็นภาพถ่ายของนักท่องเที่ยวที่ถูก candid ใส่กรอบไว้เรียบร้อยที่ทางออก มันเป็นพื้นที่ธุระกิจขนาดใหญ่ เป็นสีสันน่าตื่นเต้นของคนแปลกหน้า . . .
ฝรั่งหัวทองผิวตกกระ
ผู้หญิงใส่ขาสั้นควงแขนกับแฟนหนุ่ม
อาม่าและอากงกับหลานสาวในอ้อมแขน
ของชำร่วย และเครื่องดื่มหลากสี
ก๋วยเตี๋ยว ขนม และผลไม้บนเรือแจว
เรือนไม้ไทยโบราณ ปั้นหยา หน้าจั่ว และประภาคารไม้ เด่นตระหง่านสู้แดดฝน
ผมกำลังพูดถึง 'ตลาดน้ำสี่ภาค'
สถานที่ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ทาง ศิลปวัฒนธรรมไทย แห่งใหม่กลางใจเมืองพัทยา
การมาเยือนตลาดแห่งนี้เป็นครั้งที่สองของผมมี ซึ่งแม้ว่าจะมีเวลาไม่กี่สิบนาฑี
ผมก็ยังรู้สึกดีกว่านั่งจิบไวน์ที่คอคเทลเลานจ์ หรือนั่งจั่วไพ่ในห้องพักของโรงแรมเป็นไหนๆ
กล้องถอยห่างปรับความชัดเจน เห็นความกว้างของที่ว่างบนผืนน้ำที่โอบล้อมด้วยสถาปัตยกรรมไทยโบราณทั้ง 4 ภาค
บ้างยื่นเข้าใกล้วัตถุ แบบโคลสอัพ เน้นรายละเอียด
บ้างแพนตามสายตาหล่อนถึงถาดมะม่วงเปรี้ยวเคล้าพริกน้ำปลา
บ้างกดลงเก็บภาพของเงาแดดที่สาดผ่านระเบียงไม้สู่แผ่นพื้นอย่างมีเสน่ห์
ถ้าเป็นไปได้...ผมอยากใช้เวลากับที่นี่ให้นานกว่านี้
อาหารทะเลพื้นเมืองที่เสริฟมาในลูกมะพร้าวอ่อน กุ้งเผา และปลากระพงนึ่งมะนาว พร้อมน้ำจิ้มทะเลรสจัดจ้าน. . .ผมคิดเลยไปถึงการนอนเต๊นท์ค้างแรมริมแม่น้ำ ในบรรยากาศแบบนี้ . . .
มันคงจะดีถ้าได้ลืมตาขึ้นในยามเช้า ภายในบรรยากาศริมน้ำ พร้อมการมาถึงของกาแฟคั่วบดอุ่นร้อนพอดีดื่ม. . .มันเป็นการแสวงหาความสุขที่แตกต่าง ที่หาไม่ได้ในป่าคอนกรีตไหนๆ
แม้ทั้งหมดนั้น ผมทำได้เพียงแค่วาดมโนภาพขึ้นภายในซอกหลืบของสมอง
แต่มันสร้างรอยยิ้มในหัวใจของผมได้อย่างชุ่มชื่น . . .
ชั่วเวลาไม่กี่สิบนาฑีที่ผมมาผ่านเวลาชีวิตที่นี่ สิ่งเดียวที่ผมไม่ลังเลที่จะทำ คือการบันทึกภาพบรรยากาศความทรงจำลงในแผ่นความจำขนาดเล็ก ผ่านเลนส์และเครื่องบันทึกภาพขนาดย่อม (LX3) ที่ผมติดตัวไปด้วย กลับมาเป็นที่ระลึก . . .
ผมยังไม่รู้จักที่นี่ดีนัก ยังจำรายละเอียดต่างๆไม่ค่อยได้
ไม่รู้แม้กระทั่งรสชาติของอาหารหรือขนมจากแม่ค้าในเรือแจว
ผมรู้เพียงแค่...ผมจะกลับไปเยือนตลาดแห่งนี้อีกครั้ง และอีกครั้ง...อย่างแน่นอน เมื่อโอกาสมาถึง
Post a Comment