เดชไอ้ด้วน

หลังจากจบจากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์จุฬาฯ ไปแล้วผมไม่มีโอกาสได้กลับไปดูละครสถาปัตย์จุฬาฯอีกเลย
พึ่งจะมามีโอกาสกลับมาดูอีกครั้งก็ปีนี้เอง กับเรื่อง "เดชไอ้ด้วน"

ผมไปที่โรงละครทั้งๆที่ไม่มีบัตร เนื่องจากบัตรได้ถูกขายหมดไปแล้ว แต่ด้วยความหวังที่ว่าจะมีคน cancel หรือมีการเพิ่มเก้าอี้เสริม ผมจึงเดินทางไปรอ และผมพบว่าไม่ผิดหวังจริงๆกับการติดสินใจครั้งนี้
ในที่สุดผมได้ตั๋วเข้าไปชม..........


เช่นเดียวกับทุกๆปี ที่จะหยิบยก theme ขึ้นมาจากหนังสือ หรือ นิยาย ที่รุ่นนั้นๆชื่นชอบ.....ไม่ว่าจะเป็น จีน ฝรั่ง หรือละครไทยๆ ก็มีมาแล้วทั้งนั้น สำหรับ เดชไอ้ด้วน...นิยายกำลังภายในที่โด่งดังในหน้าหนังสือที่ถูกหยิบยกมาเป็นละครสบายๆ style ถาปัดจุฬาในปีนี้ จึงไม่เป็นที่แปลกใจสำหรับผมเท่าไหร่เพราะ ซื่อลี่ และ ชอลิ้วเฮียง ก็เคยผ่านตามาแล้วจากรุ่นพี่รุ่นน้องรุ่นใกล้ๆกันกับผม

แต่หลังจากที่ได้เข้าไปชม เดชไอ้ด้วน...ผมถึงกับต้องอึ้งไป...อึ้งไปกับความตั้งใจทำงานของน้องๆที่ทำละคร, กับพี่เก่าที่ยังแวะเวียนมาให้กำลังใจเสมอๆ และบรรยากาศเก่าๆที่ผมเคยผ่านมา.

เดชไอ้ด้วนไม่ทำให้ผมผิดหวังแม้แต่น้อย เพราะนอกจากทำให้ผมได้เห็นถึง ละคร style ถาปัด และมุขตลกเรียกเสียงฮาแบบถาปัดการละครที่บางคนอาจจะเบื่อไปแล้ว ผมยังได้เห็นถึง production ที่ยอดเยี่ยมไม่แพ้มืออาชีพเลยทีเดียว . . . การฝึกซ้อมการแสดงของนักแสดงทุกๆคน + การเต้นประกอบเพลง + เนื้อเพลงและดนตรีที่ถูกแต่งขึ้นมาเพื่อละครเรื่องนี้ + back stage + การควบคุมแสง สี เสียง และ effects ทำได้ยอดเยี่ยมน่าประทับใจเป็นอย่างยิ่ง


เสียดายที่ผมไม่สามารถเข้าไปดูรอบสุดท้ายที่เป็นเสน่ห์สำคัญของละครถาปัดทุกๆปีไป
แต่รอบที่ผมเข้าไปดูคือรอบ "ก่อนสุดท้าย" ซึ่งถือเป็นรอบที่ดีที่สุดรอบนึงในบรรดาการแสดงหลายๆรอบ ของทุกๆเรื่อง เพราะเป็นรอบที่ทุกคน ตั้งใจ และมีความชำนาญ แล้วหลังจากที่แสดงมาหลายรอบ
ขอแสดงความยินดีและชื่นชมพี่ๆน้องๆผู้มีส่วนร่วมใน "เดชไอ้ด้วน" ทุกๆท่าน

ที่จะขาดไปสำหรับผม (ไม่เกี่ยวกับละครเดชไอ้ด้วน) ก็คือเพื่อนๆรุ่นเดียวกันกับผมซึ่งก็ต่างแยกย้ายกันไป
ตามวิถีทางของตนเอง เวลาว่างที่จะกลับมาชมละครจึงแตกต่างกันไป ความพร้อมหน้าพร้อมตากันแบบสมัยที่เป็นนิสิตจึงเป็นได้เพียง
ความประทับใจในความทรงจำที่ดีเท่านั้น.....
คงจะดีไม่น้อยถ้าได้กลับมาดูละครพร้อมๆกับได้เจอเพื่อนๆที่เรียนด้วยกันมา

หลังจากนี้ไป ถ้าผมยังมีชีวิตอยู่และยังอยู่ที่เมืองไทย
ผมจะพยายามที่จะไม่พลาดละครสถาปัตย์อีกเลย . . .


ภาพข้างล่างนี้เป็นสูจิบัตรสำหรับละครรุ่นที่ผมและเพื่อนๆสถาปัตย์จุฬารุ่น 60 จัดทำขึ้น.....มันผ่านมานานแล้วจริงๆ.....ไม่น่าเชื่อเลยว่ามันนานขนาดนี้.....
แต่ความสนุกสนาน+วุ่นวายยังคงวนเวียนอยู่ในกะบาลของผมจริงๆ...
เหมือนๆมันพึ่งจะผ่านไปไม่นานนี้เอง