ไม่จำเป็นต้องสวดมนต์ นั่งสมาธิในบรรยากาศที่เงียบสงบ
ไม่จำเป็นต้องอยู่บนสนามหญ้าเขียวขจีในสวนธรรมชาติ
การสำรวมใจให้สงบอาจเกิดจากการมองเพียงไม้ที่ผลัดใบจากลำต้นสู่พื้น
มองความเปลี่ยนแปลงของสรรพสิ่ง เห็นและเข้าใจถึงความจริง
หมูสะเต๊ะร้านเก่ารสคุ้นลิ้น
สามล้อถีบกับสามล้อเครื่อง
อิตาลีที่หน้าเก๋ง
หมึกหอมเหนียวนุ่มรสชุ่มปาก
ร้านโชว์ห่วยและซูเปอร์สโตร์
สำหรับคนที่อาศัยอยู่ในเมืองหลวงที่เต็มไปด้วยมลพิษ
ด้วยวัยที่เพิ่มขึ้น พร้อมๆกับหน้าที่การงานและความรับผิดชอบ
พื้นที่สำหรับสำรวมใจให้สงบเห็นจะมีน้อยลงทุกวัน
ชีวิตที่เร่งรีบของคนเมืองทำให้หลายคนลืมหรือมองข้ามการดูแลใจของตนเอง
ผมกลับไปเยี่ยมอาม่าและหน้าเก๋งอีกครั้ง . . . ด้วยหัวใจที่สงบ
ภาพดูสงบจริงๆ
ทั้งทีชลบุรีที่เราคุ้นชินกลับเป็นชลบุรีที่พลุกพล่าน มีสีสัน
เป็นเพราะว่าส่วนใหญ่จะผ่านแต่แถวตัวเมือง
หรือเพราะอารมณ์ของคนถ่ายกันนะ
(^___^)
หน้าเก๋งก็อยู่ใน อ.เมืองครับ เป็นถนนเส้นคู่ขนานกับสุขุมวิท
ถ้ามาจาก บางนา พอเข้า อ.เมืองชลบุรี แล้วเลี้ยวขวาไปนิดเดียวก็หน้าเก๋งแล้ว
ทัศนคติและอารมณ์ตอนถ่ายคงมีส่วนจริงๆที่ทำให้ภาพออกมาไม่คึกคัก ไม่ตื่นเต้น ไม่เฮฮา
ช่วงนี้เจอเหตุการณ์เลวร้ายจิตใจสับสน การสำรวมใจให้สงบเป็นเรื่องที่พึงกระทำ
ฮ่อย เห็นแล้วอยากกลับบ้านที่จันท์บ้างจังอ้ะ
ร้านเวนิซดู เริ่ด ดีนะครับ ^^"
หาเวลากลับไปเที่ยวสิ . . . น่าจะได้อะไรดีๆกลับมา
อยากไปเที่ยวไหนๆ ....
ที่ไหนก็ได้
อยู่กรุงเทพอย่างเดียวนานแล้ว
เริ่มเบื่อ
ชีวิตต่างจังหวัดนี่ดีนะครับ ไม่ต้องมีอะไรฟู่ฟ่าอย่างเมืองกรุง แต่สุขสบายทุกอย่าง ถึงว่าทำไมพ่อกับแม่ผมตัดสินใจอยู่ต่างจังหวัด
ชีวิตคนเรามีแต่เรื่องที่วุ่นวาย ถ้าได้มีโอกาสได้ไปสัมผัสสถานที่แบบนี้บ้างคงทำให้หายเครียดลงไปได้เยอะเลย เราเคยไปอยู่ต่างจังหวัดมาเกือบ 3 ปี พอกลับมาอยู่กรุงเทพ ในตอนแรกทำใจไม่ได้ แต่สุดท้าย ก็ต้องทำใจอยู่กับมันให้ได้
ถ้าลงชื่อไว้ด้วยได้คงจะดีครับ จะได้คุยง่ายขึ้น ขอบคุณที่แวะมาอ่านครับ
ผมเปนคนชลบุรี อำเภอเมืองเลยล่ะ
ผ่านหน้าเก๋งบ่อยมาก เพราะเมื่อก่อนเรียนในโรงเรียน
ในตัวจังหวัด ต้องนั่งรถสองแถวสีแดงผ่านเปนประจำเลย
ภาพแรก ถ่ายได้อารมณ์มากๆ
เฮียแก ยืนบ่างหมูสะเต๊ะ ...( ร้านอพอลโล )
ชื่อดัง และเป็นต้นตำรับ หมูสะเต๊ะ ของจังหวัดชลบุรี
Post a Comment