Entrance 35'

หลายคนมองว่าการสอบ Entrance เป็นเรื่องง่าย ไม่ต่างอะไรกับการสอบไล่วิชาต่างๆในห้องเรียน . . . หลายคนสอบแล้วสอบอีก เปลี่ยนคณะไปเรื่อยๆเพราะยังไม่เจอคณะที่ถูกใจ . . . หลายคนสอบแล้วสอบอีกก็ยังไม่สามารถเข้าคณะใดๆได้ . . .

หลายคน . . . จบชีวิตตัวเองลง เพราะ สอบไม่ผ่าน
ระบบการเรียนของไทย ในยุคที่ผมยังเป็นนักเรียนนั้น การเข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัยใช้วิธีสอบ Entrance รวม เพียงครั้งเดียว

1 ปี มีการสอบเพียง 1 ครั้งเท่านั้น ไม่ว่าผู้สอบต้องการจะเข้าศึกษาต่อที่คณะอะไร ก็ต้องสอบร่วมกันทั้งหมด ในการสอบครั้งนี้ นั่นหมายความว่า หากสอบไม่ผ่าน ต้องรออีก 1 ปีเพื่อสอบใหม่

สอบ Entrance จึงเป็นเหมือนประตูสู่รั้วมหาวิทยาลัย ที่นักเรียนทุกคนหลีกเลี่ยงไม่ได้ ความกดดันและความเครียดจึงมีสูงสำหรับนักเรียนหลายๆคน เนื่องด้วยไม่อยากพลาดและผิดหวัง หรือต้องรออีก 1 ปีเพื่อสอบใหม่ เหมือนเรียน high school มา 6 ปี (ม1-ม6) เพื่อการสอบเพียงวันเดียว
แม้ว่า มหาวิทยาลัยเปิดอย่าง ม.รามคำแหง จะเปิดโอกาสให้เข้าเรียนได้โดยไม่ต้องสอบเข้า แต่ที่นั่นไม่มีคณะที่ผมอยากเรียน

การสอบ Entrance ในยุคนั้น เปิดโอกาสให้ผู้สอบ เลือกคณะที่จะเข้าสอบได้ 5 อันดับ คะแนนสอบรวมทุกวิชา จะถูกนำไปคัดเลือกกับผู้สอบทั่วประเทศ ผู้ที่มีคะแนนสูงที่สุดตามจำนวนที่คณะนั้นๆเปิดรับ จะเป็นผู้ที่ได้เข้าเรียนต่อ หากพลาดอันดับ 1 ก็มาวัดคะแนนกับคณะอันดับที่ 2, 3, 4, 5 ต่อไป

"สอบ Entrance เป็นเหมือนการวัดอนาคต ของเด็กนักเรียนไทย
สอบ Entrance เป็นการทดสอบความรู้ทั้งหมดที่ได้เรียนมา
สอบ Entrance เป็นใบเบิกทางไปสู่อาชีพการงานที่ดี
สอบ Entrance เป็นหน้าเป็นตา เป็นเกียรติ เป็นความภาคภูมิใจ
สอบ Entrance เป็นได้ทุกอย่างสำหรับเด็กนักเรียนมัธยม"

แม้ว่าในวันนี้ ผมพบว่า ข้อความดังกล่าวนั้น ไม่เป็นความจริงเสมอไป
แต่สำหรับเด็กในวัยเตรียมสอบ Entrance แล้วนั้น . . . จะมีสักกี่คนที่จะเข้าใจ และไม่มีความกดดัน?

ผมคว้า วัฎจักร ฉบับพิเศษขึ้นจากแผงหนังสือที่ตลาดอ่อนนุช
ใช้เวลาไม่ถึง 5 นาทีก็พบชื่อของผมในรายชื่อหน้าแรก
แม้ว่า รอยยิ้ม ความภูมิใจ โล่งอก เติมเต็มหัวใจผมมาล่วงหน้าแล้ว
จากจดหมายประกาศผลสอบที่ส่งตรงถึงบ้าน แต่การเห็นรายชื่อของตัวเองในหนังสือพิมพ์ของเช้าวันรุ่งขึ้นก็เป็นการยืนยันว่า "ผมสอบผ่าน" แล้วจริงๆ

หลายคนมองว่าการสอบ Entrance เป็นเรื่องง่าย ไม่ต่างอะไรกับการสอบไล่วิชาต่างๆในห้องเรียน
แต่หลายคนรวมทั้งผม ดีใจ และภูมิใจมาก ที่ผ่านการสอบ
Entrance ได้ . . .

เวลาช่างผ่านไปไวเหมือนโกหกจริงๆ . . .